Ideeën doen, dat is het eigenlijk

14 augustus 2017

Wat vooral – na twee weken zeilen op de Yeti – bij staat is de hitte. Oh, ja ik herinner het me weer van vroeger. Augustus, hitte maand met weinig wind. Dat was toen aan de Turkse kust. Ditmaal is het zeilgebied de Saronische Golf. Prachtig, IJsselmeer-achtig zeilen met leuke plaatsen en prachtige ankerbaaitjes. Niets mis mee en een aanrader voor Nederlandse zeilers die het beste van twee werelden willen ervaren: zeilend zwerven!  Maar, tjonge jonge wat is het heet. En dan op zo’n traditioneel schip, zonder zonnezeil of bimini. Uren in de zon bakken aan de helmstok. Vroeg me vaak af hoe ik dat vroeger kon uithouden. Herinner het me niet echt, maar wel dat het toen ook al een aanslag op mijn gestel was. Houtenkont, slechte nachten. Moe. Hoe hield ik dat toen uit? Waarschijnlijk net zo als ik het nu uithield: hopen dat de gasten snel een baaitje in willen om te zwemmen. En gelukkig wilden beide groepen dat vaak. Overigens is dat ook wel een dingetje: groepen op zo’n bootje. Bijzondere dynamiek. De tweede groep was een gezin met 3 opgroeiende kinderen (12, 13 en 17). Bracht bij vlagen de opvoeder weer in mij op. Boeiend ook te zien hoe zo’n gezin met elkaar op vakantie is en iedereen probeert het naar de zin te maken. Is overigens ook een belangrijke taak van de schipper/reisleider. Ging mij – evaluerend – goed af. En stuk voor stuk was ieder leergierig. Zonder ooit op een zeilboot te hebben gezeten besloten ze om op zo’n traditioneel schip hun vuurdoop te hebben. Dankbare situatie voor mij: vind ik toch wel de charmes van dit ‘vak’: het mooie van varen en zeilen bij te brengen. Maar oh wat heet: ga dat volgend jaar echt niet meer doen. Is te Spartaans. Te uitputtend en levert daarmee onvoldoende pret op. Ben benieuwd hoe dat in september is. Wellicht dat ik ook moet overstappen naar moderner zeilen. Mooi strak 46ft jacht met alle luxe. De tijd van de houten kont definitief achter me laten.

Maar, dat mag hier ook nog wel even gezegd worden: ondanks die ongemakken heeft zo’n karakteristiek schip ook z’n charme en is de zeiluitdaging extra groot. En m’n lijf blijkt nog soepel genoeg om het allemaal aan te kunnen. Ook wel een heerlijke vaststelling. Nee, niet gaan twijfelen: in hoogzomer niet meer doen!  Leuke gesprekken is ook zo’n charme. Gaan vaak over dat zeilen in zo’n gebied vrijheid is, passie leven en uitdagingen aangaan. Doen kennelijk de meesten niet, althans niet als levensstijl. En ik in hun ogen wel. Maar is dat wel wat ik doe. Heb flink over nagedacht of die beschrijving wel de juiste is. Ja, mijn passie is het zeker,vrijheid levert het ook op (hoewel wat is dat eigenlijk) en ongewoon is het ook om alles weer achter te laten. Is het een droom verwezenlijken, zoals sommigen beweren. Eigenlijk is het een beetje van alles, maar het meest lijkt het op: ik ben gewoon ideeën aan het leven. Leuke ideeën die opkomen laat ik niet zomaar verdwijnen door dat eeuwige woordje MAAR toe te voegen. Leuk idee? Doen! Omdenken wordt het geloof ik ook wel genoemd. Denk dat dit het meest precies aangeeft: huisje in Griekenland vrij, leuk idee. Doen! Bootje varen. Leuk idee. Doen! Bevalt het niet? Nieuw idee! En tot nu toe komen die ideeën steeds weer opzetten. Leuk, spannend.

Nu een paar weken Nederland: wat bankzaken regelen;de Drie.mer varend krijgen en veel bij vrienden op de bezoek. Leuk na een periode op zee. Ben toch wel een soort zondagskind. En – oh ironie – zag op de kade van Hydra de droomvrouw staan. Helaas, ik voer weg, zij bleef en zwaaide iemand (anders) uit.. Ben er niet helemaal zeker van of dat erg is, maar de winst is wel dat het hart weer even over sloeg. ‘K ben op de goede weg. Wie weet wat er allemaal nog in het vat zit?? Bijvoorbeeld bij de AH, op zoek naar baking soda? Is goed tegen kalknagels. Zie het gesprek al voor mij: “Komt u hier vaak? Weet u dan waar de baking soda staat?” Waarop zij mij natuurlijk vraagt: Baking soda? Waar gebruikt u dat voor? Oh, gewoon tegen kalknagels! Oh, helpt dat? Jazeker, vreet beide weg! Enfin, voor je het weet zitten we samen met de voeten in een teiltje…

Foto’s

9 Reacties

  1. Anneke:
    14 augustus 2017
    Mooi verhaal Robbie ..ik blijf je volgen tot koffie
  2. Liesbeth:
    14 augustus 2017
    Ha broer, je mag ook bij familie op bezoek hoor! Alhoewel... ga de 23e naar Portugal en 4 september weer terug dus weet niet of dat dan nog lukt!
  3. Henk v.:
    14 augustus 2017
    Prachtig echt een verhaal zoals jij bent. Ga lekker door met je ideeen uitwerken dan zal er best 1 zijn dat we samen kunnen uitwerken. Groet vanaf Thassos.
  4. Celia:
    14 augustus 2017
    Leuk om te lezen dat je open staat een nieuwe liefde. Wie weet. Verder een leuk verhaal.
  5. Marjon:
    14 augustus 2017
    Onvoorwaardelijk.....de liefde, voor het zeilen en de natuur die zijn gang gaat!!
    De baking soda staat hier op de badkamer....klaar voor gebruik dus!! Maar wellicht leuker bij AH in het contact..... weer leuke avond met je gehad, top je ver-beelden en ver-halen!! Tot gauw bij het Douffet weekend!!
  6. Hans:
    14 augustus 2017
    Broertje, wat een leuk verhaal weer. Voor jou is dit een 'normale' manier van leven geworden (of misschien was het dat altijd al). Voor heel veel andere mensen staat het eel voor vrijheid. Ennuh, waarom was dat ineens de droomvrouw? Had je ook wel mogen beschrijven.
    Tot binnenkort een keer.
  7. Martin:
    15 augustus 2017
    doe je goed schipper. Mooi en puur hout onder je kont. Positief jaloers :-)
  8. Jose:
    15 augustus 2017
    Hi Robby, opnieuw met heel veel plezier jouw verhaal gelezen. Maar wat die Griekse Schone betreft, misschien zwaaide ze naar haar broer of zo. Je moet wel een beetje je best doen hoor. Maar het komt vast wel goed met jou!! Groetjes
  9. Jose:
    15 augustus 2017
    Hi Robby, opnieuw met heel veel plezier jouw verhaal gelezen. Maar wat die Griekse Schone betreft, misschien zwaaide ze naar haar broer of zo. Je moet wel een beetje je best doen hoor. Maar het komt vast wel goed met jou!! Groetjes